ты

местоим., личн.

эсĕ, эс; ты да я эпир санпа иксĕмĕр; ты мне нужен эсĕ мана кирлĕ; мы о тебе вспоминали эпир сана аса илтĕмĕр ♦ Вот тебе раз! Ак тĕлĕнтермĕш!